Un grand corpus sur l'oeuvre de Derrida s'est accumulé depuis la parution de ses trois grands livres en 1967. Aujourd'hui, des ouvrages et des articles se focalisent sur des aspects différents de son oeuvre. Néanmoins, les recherches sur la question de la technique chez Derrida sont encore rares. Cet ouvrage vise à penser la question de la technique dans son rapport profond avec l'écriture. La pensée de Derrida ne permet pas la secondarisation de la technique par rapport à une prétendue (...) originarité pré-technique. Elle ouvre une voie à repenser la technique au-delà de l'opposition nature/technique qui s'accompagne des oppositions telles que présence/non-présence, propre/impropre ou original/copie. Il s'agit d'une nouvelle pensée de la technique. (shrink)

Fıkıh literatüründe sünnet önemli bir yere sahiptir. Çünkü fıkhın temeli Hz. Peygamber tarafından atılmış ve fıkhın gayesini en iyi bilen ve uygulayan kendisi olmuştur. Bu sebeple şer’î amelî konularda hüküm istinbatı için müctehid imamlar, Kur’an’dan sonra sünnete başvurmuşlardır. Bununla birlikte müctehid imamlar, Hz. Peygamber’den gelen rivayetlerin bazılarını kabul ve onlarla amel etmede görüş ayrılıkları yaşamışlardır. Görüş ayrılıklarının temelinde ise sünnetin ekseriyetini teşkil eden haber-i vâhid vardır. Çünkü haber-i vâhid yapısal açıdan yalan, yanlışlık ve vehm ihtimali bulundurması yanında doğruluğu zan ile (...) sabit olması sebebiyle özellikle Hanefî usûlcülerine göre bilgi ifade etmez. Bu yönüyle haberi vâhid, mütevâtir haber kadar kuvvetli ve bağlayıcı olmayıp zannî bir bilgi ifade eder. Bu doğrultuda haber-i vâhid, “bilgi gerektirmez, zan gerektirir” şeklinde ifade edilmiştir. Bu ifade bağlamında şöyle bir soru ortaya çıkmaktadır: Haber-i vâhid, bilgi ifade etmediği halde, onunla amel edilmesi mümkün müdür? Bu sorudan hareketle zan ifade eden haber-i vâhidin hücceti ve onunla amel edilmesinin mümkün olup olmadığını, mezheplerin haber-i vâhide yaklaşımlarının nasıl olduğunu ve bu durumun cenaze bahsine ilişkin hükümlere nasıl yansıdığını ortaya koymak amacıyla bu çalışma ele alınmıştır. Dolayısıyla bu çalışmanın konusu, haber-i vâhidin hücceti için mezheplerin ileri sürdüğü farklı şartlar ve bu şartların hükümlere -cenaze namazı özelinde- etkisi ile sınırlıdır. Yöntem olarak öncelikle kavramsal çerçevede haber-i vâhidi tanımlamak, bilgi değerini ortaya koymak ve mezheplerin onunla hücceti noktasında benimsedikleri şartları tespit etmek amacıyla ilgili mezheplerin usûl eserleri incelenmiştir. Daha sonra mezheplerin benimsediği bu usûlî yöntem, cenaze bahsindeki yerini belirlemek üzere ilgili mezheplerin fürû kitapları taranmıştır. Bu metottan hareketle mezheplerin usûlde benimsediği ilkenin fürû meselelerine nasıl yansıdığı, haber-î vâhidin zannî bilgi ifade etmesine rağmen onunla amel etmenin gerekçesi ve cenazeye ilişkin bazı hükümlerde mezheplerin farklı hüküm benimsemelerinin nedeni ortaya konulacaktır. (shrink)

Ebû Dâvûd’un Sünen’i, rivâyetü’l-hadis kitaplarının te’lifinin altın çağı olarak bilinen hicrî üçüncü asırda te’lif edilmiş, fakihlerin kendilerinden hüküm istinbât ettikleri ahkâm hadislerini ihtiva eden ve birçok âlim tarafından Kütüb-i Sitte’nin üçüncü kitabı olarak kabul edilen bir hadis kitabıdır. Ebû Dâvûd Mekke’lilere yazdığı mektubunda Sünen’de tahrîc ettiği hadislerin sıhhat durumu hakkında açıklamalarda bulunmuştur. O, bu mektubunda Sünen’in her bâbında bildiği en sahîh hadisleri tahrîc ettiğini ifade ettikten sonra Sünen’de tahrîc ettiği çok zayıf hadisleri beyan ettiğini ve haklarında sükût ettiği yani herhangi (...) bir açıklama yapmadığı hadislerin -ki bunlar Sünen’deki dört bin sekiz yüz hadisin büyük bir çoğunluğunu oluştururlar- ise sâlih/elverişli olduğunu belirtmiştir. Onun bu ifadelerinden ve Sünen’deki vâkıadan hareket ederek Ebû Dâvûd’un ilk şârihi Hattâbî’den günümüze kadar gerek hadis usûlü ve gerekse diğer alanlarda kitap te’lif eden hadis âlimleri, Ebû Dâvûd’un haklarında sükût ettiği hadislerin sıhhat durumu yani onların hepsinin sahîh-hasen olup olmadığı, bir başka ifadeyle onların içerisinde az zayıf ve çok zayıf hadislerin bulunup bulunmadığı hususunda farklı görüşler ileri sürmüşlerdir. Biz bu makalede Sünen’de haklarında sükût edilen hadislerden doğru bir şekilde faydalanabilmeye katkı sağlamak için bu hususta ileri sürülen görüşleri zikredip onların en doğru görünenini belirtmeye çalışacağız. (shrink)

Background: The developments in technology and communication channels, increasing workload, and carelessness cause problems regarding patient privacy and confidentiality in nursing services. Research objectives: The study was conducted to develop a patient privacy scale to identify whether nurses observe or violate patient privacy at workplace. Research design: This research was a methodological and descriptive study. Participants and research context: Participants were 354 nurses working at private hospitals and hospitals affiliated with the Ministry of Health in Istanbul/Turkey. Data were collected with (...) a questionnaire about the demographic characteristics of nurses and their opinions about patient privacy and with patient privacy scale. Ethical considerations: After getting permission from the top management of hospitals, information about the study was given to nurses. Those willing to participate were informed that participation was voluntary and invited to give written consent before data collection. Findings: The content validity index of scale was 0.91, Cronbach’s alpha was 0.93, Spearman–Brown and Guttman coefficients were 0.85, the upper and lower 27% test was −29.65, and item-total correlation values ranged from 0.47 to 0.71. The scale had five subscales. In addition, 49% of the nurses stated that patient privacy was always observed in their services/units. They appraised with a mean score of 4.51 ± 0.49 for the total scale, 4.39 ± 0.61 for confidentiality of personal information and private life, 4.39 ± 0.70 for sexual privacy, 4.56 ± 0.57 for the privacy of those unable to protect themselves, 4.60 ± 0.59 for physical privacy, and 4.60 ± 0.52 for ensuring a favorable environment. Discussion: The findings of this study were in contrast with the results of some international studies which determined the violation of the patient privacy. Conclusion: The patient privacy scale is a valid and reliable tool to collect data on whether nurses observe or violate patient privacy, and the nurses generally reported observing or paying attention to patient privacy in all hospitals and especially private hospitals. (shrink)